آدمها می آیند.. . دردها را میخوانند... اگر خوششان آمد می خندند... اگر بیشتر دوست داشتند... کپی میکنند... اگر برای نویسنده اش ارزش قائل بودند کامنت میگذارند... . اما هیچکدام نمیتوانند دردی که در مطالب هست را حس کنند.... ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡ ﺧﺪﺍﯾـــــــــــــــﺎ ... ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯿﺸﮑﻨﻨﺪ ، ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻡ ... ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﺖ ﻧﻤﯿﮕﺬﺭﻡ ، ﺍﺯ ﺩﻝ ﺳﻨﮕﺸﺎﻥ ... ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﺩ ... ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﮕﺬﺭﻡ .... ﺣﻖ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺒﻮﺩ ... ﺣﻖ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﺒﻮﺩ ... ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﺖ ﺑﺪ ﻧﺒﻮﺩﻡ ... ﺍﻣﺎ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﻥ… ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ... ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡ دردهایم را لایک کردند و گفتند زیبا بود ... نمیدانستم مگر درد هم زیبا میشود ؟! هی رفیق مجازی من ...! نوشته هایم دست خودم نیست دلم مینویسد و من ..... فقط نگاه می کنم !! به عبور روزهایم و دغدغه های فراموش شده ام ...! شاید آرام تــر می شدم فقــط و فقـــط ... اگر میفهمیدی ... حرفهایم به همین راحتی که می خوانی نوشته نشده اند!! ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥ درد هایـــــــــــــــــم را مینویســـــــــــــــم در صفحه ای مجازی تا دل بی طاقتــــــــــــــم برای لحظاتـــــــــــــی هم که شده ارام بگیرد تا شبنــــــــــم چشمانـــــــــم برای لحظاتی هم که شــــــــــده نچکـــــــــــــد....سرازیـــــــــــر نشــــــــود تا حتی ذره ای هم که شده سبــــــــــک شوم نمیدانــــــــــــی نه نمیدانــــــــــی ایــــــــــن روزها چقـــــــــــدر پر پر ام پــــــــــــــرم از بغضـــــــــی بی انتها پــــــــــــــرم از فریادی که در گلــــــــــــو خفه شده اما حـــــــــــــــرف نمیزنـــــــــــم سکـــــــــــــوتی میکنــــــــــــــم به مساحـــــــــــــــت تمام دردهای بی درمانــــــــــــــم ببیـــــــــــــــــــن مرا.... روزه ی سکـــــــــــــــــوت گرفته ام این روزها نه اینکه دردی نیســــــــــــــــت نــــــــــــــه درد هســـــــــــت....زخـــــــــــم هست اما گـــــــــــــــوش شنوایـــــــی نیست..